.
.
Het oude pand heeft een nogal heftige geschiedenis die teruggaat tot het eind van de 19e eeuw als Cornelis van der Burg-1845 (soms ook Verburg) toestemming vraagt aan B&W om op een stuk grond aan de Oosthavenkade een pakhuis te bouwen waarvan een gedeelte tot kantoor zal dienen.
.
De familie van der Burg kon lange tijd worden gerekend tot belangrijke inwoners van Vlaardingen. Cornelis was opgegroeid in een gezin met elf kinderen. Vader Jakob-1810 was kuiper/plaatsknecht/ kuipersbaas. Zoon Cornelis-1845 werd als negenjarige jongen van school gehaald om in de kuiperij van zijn vader te gaan werken. Hij verdiende daarmee tien cent per week. Nadat vader Jacob-1810 in 1858 was overleden, maakte Cornelis nog enkele reizen met een hoeker en een zeilschip. Op zijn 21e pakte hij het vak van kuiper weer op. In 1872, toen Cornelis 27 jaar oud was begon hij voor zichzelf in een pand aan het 'Waaigat'. Hij richtte de firma C. v.d. Burg op en bezat zeker in 1884 twee kuiperijen aan de Vetteoordsekade. In 1890 nam Cornelis een stuk grond aan de Oosthavenkade in erfpacht en stichtte er een woonhuis en een werkplaats voor de haringhandel. Niet alleen in het pand gonsde het van de werkzaamheden. Opvallend aan het gebouw was en is een poortje dat via een inpandige steeg toegang gaf tot de ruimte erachter. Daar was de opslag van tonnen en haringen die in de vaten werden gelegd.
.
Op bovenstaande foto is te zien dat er een ingang rechts aanwezig was in het
pand aan de Oosthavenkade.
.
Geheel links de jonge Cornelis-1896, zoon van Jacob-1872 (zn. Cornelis-1845).
Wie de anderen zijn is niet bekend...Cornelis had maar 1 broertje Gerard-1906.
De dames zijn wellicht zusjes Cornelia Alida-1899 en Alida Cornelia-1901.
.
Het pand....links.
.
Op 15 maart 1894 vroeg Cornelis een stuk grond aan in erfpacht van 21 meter langs de straat, 30 meter langs de spoorwegsloot en met een diepte van 73 meter. Hierop werd de stoomkuiperij gebouwd. De kuiperij met 3 verdiepingen kwam in de loop van 1895 gereed en werd regelmatig uitgebreid en voorzien van nieuwe apparatuur. In 1902 werd de zagerij toegevoegd. Een uitbreiding in 1914 heeft Cornelis niet meer meegemaakt, hij overleed op 67-jarige leeftijd in 1912. Het bedrijf werd voortgezet door de inmiddels in de firma opgenomen zoons G(errit)-1870 en J(acob)-1872 van der Burg.
.
Telefoongids 1915.
Wie R. van der Burg was is nog niet duidelijk....
.
Verder heeft de firma naast de bouw van de grote machinale Stoomkuiperij en Kistenfabriek in de 1e Van Leijden Gaelstraat 4, die in 1963 werd stilgelegd en een jaar later gesloopt, bekendheid gehad als de loggerrederij, waarvan de opstallen aan de Oosthavenkade gesitueerd waren, nu beter bekend als "Elckerlyc", zie onder.
.
.
.
In 1895 ging de firma zich tevens met de haringrederij bezighouden, waarna zij zich bovendien toelegde op zoutimport en het stoken van traan. De gewijzigde tijdsomstandigheden noopten de firma reeds spoedig de onder haar leiding gedreven handkuiperij in een moderner bedrijf, de stoomkuiperij, om te zetten. Nadat ook aan het bedrijf een haring en vishandel was toegevoegd, bracht Jacob geruime tijd in Duitsland door voor het aanknopen van handelsrelaties. Jacob maakte nog meer buitenlandse reizen, deels voor aanschaffing van machines, deels voor de aankoop van grondstoffen. In 1920 was het groter verbruik van kisten voor het bedrijf aanleiding voor de oprichting van een stoomkistenfabriek.
.
Een reclame afbeelding van de stoomkuiperij met een overtrokken impressie van bedrijven.
Om indruk te wekken werd de rest afbeelding voorzien van verzonnen omgeving. Inzet: het pand aan de Oosthavenkade.
.
         
   
Een kijkje in de stoomkuiperij en daarbuiten.
.
.
De Oosthavenkade met het kantoorpand van 'Cornelis van der Burg' (foto 1941).
.
.
Zoon Jacob van der Burg 1872-1945.
.
Tot ver na de oorlog was "Cees Verburg", zoals de firma in het Vlaardings spraakgebruik werd aangeduid, een bekend begrip ! Minpuntje: de firma stond ook wel bekend als "Cees de dief" vanwege de niet al te hoge uitgekeerde salarissen.
.
Verbouwen:
Verbouwen en slopen zijn regelmatige bezigheden geweest rond het gebouw. In 1948 diende Architect J. Steensma in opdracht van de firma een aanvraag in voor een verbouwing van de kantoorruimtes. Tekeningen gaven aan dat men een fraai gebogen trap van de begane grond naar de eerste verdieping aan wilde brengen. De trap zou geplaatst worden tegenover de 'vestibule', de hal van het pand. Door deze aanpassingen, de oude trap was op de tekeningen verwijderd, kreeg men op zowel de begane grond als de eerste verdieping meer ruimte.
.
Einde sixties:
Terwijl in de rest van de wereld jonge mensen druk bezig waren het flowerpower tijdperk voor het voetlicht te brengen, diende in Vlaardingen de dan 25-jarige binnenhuisarchitect Chiel Westerdijk een aanvraag in voor het verbouwen van het voormalige kantoorpand van de firma Van der Burg. Westerdijk wilde er een 'horeca bedrijf' vestigen. De oorspronkelijke gedachte om er een culture ontmoetingsplaats van te maken waar ook maar een ieder zich kon vermaken met een mogelijkheid tot o.a. schaken en dammen, werd niet uitgevoerd. Uiteindelijk werd het pand een 'hippe disco'. In oktober 1969 opende Chiel in eigen persoon de zaak met een chique inrichting, waarbij de fraaie ronde zitbanken opvielen. De naam van de Jongerensoos: "Elckerlyc",.... door moeder Westerdijk bedacht.
Het Vrije Volk, 20-09-1969.
.
Chiel Westerdijk studeerde af op de Kunstacademie (binnenhuis-architectuur). Na zijn baan als etaleur bij de Bijenkorf in Rotterdam werd hij zelfstandig-etaleur, voornamelijk bij drogisterijen en parfumeriewinkels. Ook was hij ontwerper/standbouwer op beurzen. Vanuit zijn huisje aan de dijk "Dijkzicht" begon hij zijn Binnenhuisarchitecten bureautje. Hij bedacht tevens, dat hij best zelf de meubelen en aankledingen voor klanten kon verkopen, vandaar ook de latere zaak "Domus".
.
Een dichte drom vogels van diverse pluimage had de opening van Vlaardings jongste horeca-bedrijf luister bijgezet. Het gezelschap waaronder zich ook loco-burgemeester T. de Bruin bevond, kon vaststellen, dat Westerdijk het inderdaad allemaal anders dan anders had gedaan bij de inrichting. Westerdijks plannen besloegen minstens 3 verdiepingen van het voormalig pand van v.d. Burg. Voorlopig was echter alleen de begane grond in gebruik. De zaak was eerst alleen overdag geopend, maar bij gebrek aan belangstelling veranderde dit al snel.
De foto betreft de voorkant van het pand. Links op de foto kwam je binnen via een halletje met garderobe en garderobe-meisje en een portier die aan de nu verdwenen deur stond. De glanzende vloer was nog de oorspronkelijke visgraat parketvloer, hier met een dikke glanzende vernislaag bedekt. De banken waren van wit kunststof en de kussens van oranje of rode stof. Chiel was gek op verlaagde plafonds en de in die tijd populaire 'koven'. Ze noemden hem in die tijd ook wel 'koven-Chieltje'. Rechts op de foto, niet te zien, was de voorbar. Via een smaller deel waar rechts de diskjockey zat kwam je bij de dansvloer. Langs de wanden ook allemaal van die witte halve banken. Langs de achterwand een grote lange bar. De andere twee verdiepingen waren lege pakhuisruimtes. De voorruimte boven het pand had Chiel later verbouwd tot woonhuis waar hij gewoond heeft tot de fatale brand uitbrak in 1978.
.
De achterbar en dansvloer met hippe verlichting (foto L. Muis).
.
.
Op oudejaarsnacht 1969 speelde er voor het eerst een band in Elckerlyc, een "Gelegenheidsband" bestaande uit Bram Borsboom (bedrijfsleider Elckerlyc) op drums, Anton Swaneveld zang, John Traas sologitaar en Harry Verhoeven op basgitaar. Kwart over twaalf begon de band te spelen. Niet lang na de eerste klanken van de band werd het feest wreed verstoord door de gebroeders de G. die er lustig op los sloegen. Een ieder zocht een goed heenkomen. Ondergetekende vluchtte weg achter een luidsprekerbox van de band. De bandleden probeerden met hun microfoonstandaards de boosdoeners van zich af te weren. Jan Stadhouders zag ik met met twee blauwe ogen en een totaal gescheurd en bebloed wit overhemd uit de strijd komen, waarbij alleen zijn zwarte strik nog goed zat. Ondergetekende vond het de hoogste tijd om nu echt weg te wezen. Om een uur was de zaak leeg......de band was om half twee weer thuis.......
Niet veel later treffen we John Traas en Harry Verhoeven aan in hun band the "Jean Easton Band".
Links John Traas (sologitaar) en op de voorgrond Harry Verhoeven (basgitaar).
.
     
     
Dank aan Cornelia v.d. Struis.
.
Chiel bezat ook een meubelzaak op de Oosthavenkade "Domus", toen gevestigd naast kantoorboekhandel "van Lopik". In eerste instantie zouden er retro-meubels verkocht worden, maar e.e.a. veranderde al snel in de verkoop van hypermoderne meubels. De meubelzaak bracht uiteindelijk niet wat in eerste instantie gedacht en gewenst was en sloot haar deuren.
Chiels toenmalige echtgenote in de hypermoderne "Asko-bol".
Klik op de foto: krantenartikel 40 jaar later !!
.
Het voormalige witte Domus-pand.
.
Chiels echtgenote, Bram Borsboom (bedrijfsleider Elckerlyc), Chiel en Arie van der Burg
(bedrijfsleider Domus) in 1970.
.
Chiel en Arie van der Burg waren reeds vrienden op de Lagere School (Groen van Prinsterer, Parkweg 4):
            
.
Chiel en echtgenote.
.
Tjarda Leegsma, 1e discjokey van Elckerlyc.
Chiel en toenmalige echtgenote, 3 mei 1970.
.
In 1970 kocht Chiel een houten Deens kottertje in de bekende lichtblauwe/witte kleuren. Bij het ophalen van de schuit voer er een grote rijnaak hard voorbij, waardoor de schuit behoorlijk naar de rijnaak toegezogen werd. Boem, krak! Dat was schrikken ! De schade leek mee te vallen, maar bij nadere inspectie bleek dat het dek een paar centimeter van de romp was losgeraakt. Vanaf dat moment was de schuit eigenlijk al ziende total loss. Later bleek ook nog eens dat er paalworm in het hout zat, e.e.a. vanwege de overgang van zout water naar zoet water. In 1971 sloeg het noodlot toe....in een jolige vaarbui met wat gasten aan boord voer de schuit op een van de strekdammen bij het Delta-Hotel.......wat de gevolgen waren is (nog) niet bekend.
Er is helaas geen foto van de schuit voorhanden, maar hij zal er ongeveer zo hebben uitgezien:
.
.
Zomer 1970.
1. ..... /
2. Ria Krommenhoek /
3. Anneke Strooband /
4. Gilles Butz /
5. Ramon Doelweit /
6. Ferry Gadijen /
7. Cees Wapenaar /
8. Cor Brouwer /
9. Ben Vuijk /
10. Hans van Wingerden /
11. Arie Roodenburg /
12. ..... /
13. ..... /
14. Ulbe Zwaga /
15. ..... /
16. Roy Frissen /
17. ..... /
18. Bram Borsboom /
19. ..... /
20. ..... /
21. Teun Witberg /
22. Corry Wezemer /
23. Wim Mulder /
24. Hanneke van der Vorm /
25. ..... /
26. Daan Krommenhoek /
27. Auke Bergsma /
28. Carla van der Vorm /
29. Sjaak Poot /
30. Margot Verhoeff /
31. zong liedjes van Otis Redding, men noemde hem Piet /
32. Jack Vielvoye /
33. Grace Bongers /
34. ..... /
35. Anton Swaneveld /
36. ..... /
37. Walter ..... /
38. Elly Hoogerwerf /
39. Joke Drop /
40. Hans Leegsma /
41. Carola van der Gaag ? /
42. ..... /
43. ..... /
44. ..... /
45. Bram van Rij /
46. Marga Jansen /
47. Jan Korpershoek /
48. Leo van der Heuvel /
49. Dick van der Lugt /
50. Jan van den Berg /
51. Andy Plantinga.
.
.
Dakhaas:
Elckerlyc inspireerde Vlaardinger Andy Plantinga wel tot een opmerkelijke actie in augustus 1970. 'Onze stad staat wel een heel sensationeel gebeuren te wachten', schreef de Nieuwe Vlaardingse Courant. De 18-jarige Plantinga had namelijk het plan opgevat meer dan 150 uren op het dak van de Jongerensoos te gaan zitten. Hij wilde daarmee een record vestigen. Op een soort platform op het dak van het 23 meter hoge pand installeerde hij zich. Tijdens zijn recordpoging zorgden vrienden en kennissen voor eten en drinken. Veel mensen kwamen een kijkje nemen bij de 'dakhaas' zoals hij in Vlaardingen al snel werd genoemd. Meer dan zeven dagen zou hij op het dak van de Oosthavenkade moeten blijven zitten om het oude record te verbeteren. Dat is hem gelukt. Na 210 uren stond hij weer met beide benen op de grond en was hij wereldkampioen 'dakzitten'.
        
        
.
Er is zelfs nog een single over Elckerlyc uitgebracht door Bram Borsboom, bedrijfsleider van Elckerlyc en tevens muzikant/drummer. De single werd op een zondagmiddag in 1970 opgenomen in de studio van John Paay (vader van Patricia). Tekstschrijvers waren Bram Borsboom en Ad van Olm. Naast Bram Borsboom, die tevens de zang voor zijn rekening nam, waren o.a. aanwezig Hennie de Kok, John Westerdijk (Chiels broertje) en een aantal dames uit de disco Elckerlyc, te horen op de B-kant van de single. De single werd hoogstwaarschijnlijk begin 1971 uitgebracht, vandaar E 71.
Wat een sfeer
(klik op:) Speel de muziek af!
De allerhoogste tijd
(klik op:) Speel de muziek af!
Terugkeren naar de webpagina via "backspace".
Een deel van het refrein van "Wat een sfeer":
Wat een sfeer, is het weer
in Elckerlyc in Elckerlyc.
Neem er een, neem er twee
en geniet in Elckerlyc!
Het pand ten tijde van de disco.
.
Uitje Efteling:
1. Ruud de Groot /
2. ..... /
3. ..... /
4. Arie Roodenburg /
5. Bram van Rij /
6. ..... /
7. ..... /
8. ..... /
9.l. Ria Rook /
9.r. Arie Wapenaar /
10. ..... /
11. John Boere ? /
12. ..... /
13. Loek Brobbel /
14. Harry Poldervaart /
15. Jan van den Berg /
16. Henny Kok /
17. Gerrit Struijs /
18. ..... /
19. ..... /
20. Tineke (Bakker?) /
21. Agnes Boomsma /
22. ..... /
23. Chiel Westerdijk /
24. Leo Sluijters /
25. Coby Dupon /
26. Anton Swaneveld /
27. Liz Dacres /
28. ..... /
29. ..... /
30. Trudy van der Marel /
31. ..... /
32. Grace Bongers /
33. ..... /
34. ..... /
35. Carla van der Vorm /
36. .....
        
.
Het Vrije Volk, 05-01-1973.
.
Het Vrije Volk, 03-03-1975.
.
Zeker medio 1975 werd in het pand 'disco/soos' the "House of Dimple" gevestigd.
.
Steekpartij en brand:
In 1978 is The House of Dimple in het nieuws, zij het negatief. Op 4 februari 1978 kreeg S. de G. geen toegang tot het pand. Dit leidde tot een vechtpartij tussen portier R. L. en S. de G. met een steekpartij als resultaat, waarbij S. de G. het leven liet. Onmiddelijk na dit nachtelijk drama nam R. L. de benen.
        
Het Vrije Volk, resp. 06-02-1978 en 09-02-1978.
In de nacht van zaterdag 25 maart '78 ging de bar-disco in vlammen op. Het pand brandde ondanks een snelle reactie van de brandweer bijna geheel uit. Het vuur bleek te zijn aangestoken. De politie merkte namelijk in de buurt van de brand een auto op waarin zich vier personen bevonden. De wagen werd met passagiers en al naar het politiebureau overgebracht alwaar een 17-jarige Vlaardinger al snel bekende de brand te hebben gesticht. Deze brandstichting had mogelijk te maken met een wraakaktie ten opzichte van de eerdere steekpartij. De portier R. L. was in april 1978 bij de rechtszitting aanwezig. Tijdens de behandeling van de zaak kwam naar voren dat R. L. zich verdedigde tegen een aanval van S. de G. op zijn persoon. Uiteindelijk liep de zaak met een sisser af, R. L. werd vrijgesproken.
Het Vrije Volk, 12-04-1978.
        
Het Vrije Volk, resp. 19-05-1978 en 03-06-1978.
.
De verbouwing in 1981, de rechter deur werd o.a. vervangen door een raam.
.
Chiel Westerdijk begon een winkel in cadeau-artikelen te Rotterdam, Pannekoekstraat. Ook een bedrijf in zelf ontworpen meubelen werd gevestigd, maar e.e.a. was van korte duur. Laatst vestigde Chiel zich wederom in Rotterdam (Boompjes 388) om er een 'ontwerpstudio voor visuele presentatie en realisatie' te runnen, genaamd "Archi view".
Een Archi view produkt.
.
Karikatuur van Chiel.
.
Chiel in 1996.
.
Na renovatie zag het pand "Elckerlyc" er jarenlang zo uit:
De foto betreft de wijziging van het pand. De deur en het trapje rechts zijn verdwenen en te zien is het bijgeplaatste nieuwe rechter 4e raam, het metselwerk en een nieuw kozijn.
.
Het pand in 2004.
.
Oproep:
Wie heeft er nog oude kiekjes van het pand, zowel van de binnen- als de buitenkant. Liefst natuurlijk ook uit de tijd van de "disco".
Ik hou me aanbevolen, email: westerdijk204@hetnet.nl
.